นาย อรรถพล ปอน้อย

รหัสนักเรียน 00119

อี-เมล์ attapol-ponoy@hotmail.com

เว็บไซต์ www.qrw.homeip.net/00119

เฟสบุ๊ค www.facebook.com/attapol.ponoy

ไลน์ไอดี ponoy

           ก่อนที่ผมจะได้เข้ามาอยู่ในโรงเรียนอัลกุรรออ์แห่งนี้ ผมรู้สึกไม่กล้าที่จะมา ไม่กล้าที่จะมีเพื่อนใหม่เพราะผมไม่รู้จักใครเลยสักคนเดียว แต่สถานการณ์มันบังคับว่าอนาคตเราต้องก้าวต่อไป ไม่มีก้าวแรกก็จะไม่มีก้าวที่สอง แต่เมื่อผมได้เข้ามาเป็นส่วนหนึ่งของอัลกุรรออ์ ผมรู้สึกว่าผมไม่ได้อยู่ตัวคนเดียวอีกต่อไป….ผมมีเพื่อนที่ดี มีครูที่ดีที่คอยประสิทธิ์ประสาทวิชาให้ เมื่อเวลานานนับผ่านไปหลายปี ความใกล้ชิด ความสนิทสนมกัน มันทำให้กุรรออ์ไม่ได้เป็นแค่สถาบันการศึกษาเท่านั้นแต่มันกลายเป็นครอบครัวที่อบอุ่นที่ขาดไปไม่ได้เสียแล้ว แต่กว่าที่เราจะได้มาสนิทสนมกัน ให้อภัยกันได้ในทุกๆเรื่องขนาดนี้ สำหรับผมมันไม่ง่ายเลย เพราะแต่ละคนต่างมีความคิด มีอุปนิสัยส่วนตัวที่แตกต่างกันไป บางครั้งบางคราวพวกเราต่างมีความเห็นที่ต่างกันบ้าง ไม่พอใจกันบ้าง ชกต่อยกันบ้างเป็นเรื่องธรรมดา แต่ยังไงก็ตามสิ่งเหล่านี้ก็ไม่มีทางสร้างความร้าวฉานให้เราได้ เพราะพวกเราให้อภัยกันได้เสมอ เหตุการณ์หลายๆอย่างทำให้พวกเราได้มาเป็นเพื่อนกันเป็นพวกพ้องเป็นหนึ่งเดียวกัน คนไหนเจ็บเราก็เจ็บด้วย สิ่งต่างๆเหล่านี้ที่ผมกล่าวมาทั้งหมดอาจดูเหมือนผมน้ำเน่า เพ้อฝันหรืออาจจะมีแต่ผมเท่านั้นที่คิดอยู่เพียงคนเดียว ผมขอบอกได้เลยว่าผมไม่เคยเสียใจเลยแม้แต่นิดเดียว เพราะหลายสิ่งหลายอย่างที่พวกเราผ่านมาด้วยกันเป็นเวลาถึง 6 ปี มันมากเกินกว่าที่ผมจะบรรยายออกมาเป็นคำพูดได้ทั้งหมด สุดท้ายนี้ผมอยากบอกว่า ผมรักสถาบันอัลกุรรออ์ ผมรักสมาชิกทุกคนในสถาบันนี้ และผมก็รักเพื่อนพ้องรุ่น3 ทุกคน ถึงแม้พวกเราจะต้องจากกัน ถึงแม้ว่าพวกเราจะไม่มีวันได้หวนกลับมาเจอกันก็ตามแต่ทุกคนจะอยู่ในส่วนลึกสุดในใจของผมเสมอไป
อัลกุรรออ์!!! อัลกุรรออ์!!! อัลกุรรออ์!!!